Ben ik overbezorgd?

Elke ouder is weleens bezorgd over hun kindje. Ze maken zich zorgen over de ontwikkeling, gezondheid of opvoeding. Natuurlijk is bezorgdheid een belangrijke functie in ons leven.

Het houdt ons scherp en betrokken bij de opvoeding van een kindje.

Vooral in het begin is bezorgdheid de eerste reflex waar je een beetje op leeft als ouder. Door bezorgd te zijn wordt je wakker om je kindje te voeden en heb je de energie om voor je kindje te blijven zorgen. Maar wanneer ben je nu eigenlijk overbezorgd?

Wees bezorgd, maar met mate

Bezorgdheid is natuurlijk goed voor de zorg van je kindje, maar je mag hierin natuurlijk niet doorslaan. Je zal je verantwoordelijkheid ook nooit kunnen uitzetten. Het is een teken dat je van je baby houdt. Maar het is wel belangrijk om de opvoeding en zorg van je kindje soms een beetje los te laten.

In de praktijk blijkt dat moeders eerder overbezorgd zijn dan vaders. Hier kan je als vrouw eigenlijk helemaal niets aan doen. Het zit in onze genen en moederinstinct om je zorgen te maken over je baby.

Het is wel zo dat het van nature ook anders kan zijn. Er zijn ook moeders die zich van zichzelf niet zoveel zorgen maken over hun kindje. Terwijl er ook weer mannen zijn die zich soms nog meer zorgen maken over hun kindje, dan de moeder.

Wanneer ben je overbezorgd?

Maar wanneer is het goed om bezorgd te zijn en wanneer ben je nu eigenlijk overbezorgd? Het is goed om je zorgen te maken als je kindje wel extreem veel huilt. Het zou kunnen dat er iets mis is. Het is ook goed dat je zorgen maakt als je kindje gevallen is en veel pijn heeft. Als je aan medische dingen twijfelt is het altijd goed om een dokter op te zoeken. Vertrouw hierin absoluut op je moederinstinct.

Het is heel normaal om je zorgen te maken over de gezondheid van je kindje. Vooral tijdens de eerste weken na de bevalling. Vooral na de geboorte ben je als ouder super bezorgd. Dit komt o.a. ook door de hormonen in je lichaam.

Je moet echt even ontzwangeren.

Maar je bent echt overbezorgd als je aan niets anders kan denken dan aan de baby. Als je naar je werk gaat is het normaal dat je even moet wennen. Maar je mag je niet constant zorgen maken of het wel goed gaat op het kinderdagverblijf.

Het is ook belangrijk dat je je nog wel op andere dingen kan concentreren behalve de baby. Natuurlijk zorgen je hormonen ervoor dat het in het begin lastig is, maar er moet een moment komen waarbij je wel onderscheid maakt tussen je eigen leven en de baby.

Praat niet alleen over je baby

Je moet ook gesprekken met je vriendinnen kunnen voeren die niet over de baby of poepluiers gaan. Daarbij moet je het ook kunnen toelaten dat iemand anders je baby vasthoudt. Iemand van het kinderdagverblijf weet heus wel hoe je baby vastgehouden moet worden.

Daarbij moet je het ook gewoon aankunnen om boodschappen te halen terwijl je partner even bij de baby blijft. Als jij jouw partner zelfs niet met je baby vertrouwd dan is dit duidelijk een teken van overbezorgdheid. Je maakt je teveel druk om je kindje en dit is niet gezond meer.

Je leven staat echt volledig in het teken van je kindje en je hebt het idee dat je er constant voor hem moet zijn. Zelfs als je partner alleen met je kindje thuis is, of als het kindje bij het kinderdagverblijf is.

Overbezorgdheid is een zware last

Overbezorgdheid kan voor jouw als moeder of vader een zware last zijn. Je kan je helemaal druk en gek maken terwijl het nergens voor nodig is.

Opa en oma hebben jouw ook opgevoed en kunnen heus wel even op de baby letten.

Overbezorgde ouders twijfelen ook vaak aan zichzelf en de opvoeding. Ze voelen zich onzeker en hebben het idee dat ze niet goed voor hun kindje zorgen. Het is belangrijk dat je aan de rem trekt als je dit bij jezelf ervaart.

Als ouder moet je ook leren loslaten. Een kindje van 3 kan echt wel zelfstandig van de glijbaan af. Dit is ook goed voor de ontwikkeling van je kindje. Je kindje leert hierdoor zelfvertrouwen te krijgen. Een overbezorgde moeder kan juist ervoor zorgen dat het vertrouwen weg is.

Vertrouw erop: het komt wel goed

Je moet ook vertrouwen dat het allemaal wel goed komt. Loslaten begint echt niet pas als je kindje het huis uitgaat. Dit begint al vanaf het moment dat je kindje geboren is. Je laat af en toe je kindje los door hem bij je partner, familieleden, of vrienden te leggen of hem of haar naar een kinderdagverblijf te brengen.

Natuurlijk gaan er momenten komen dat je afvraagt of het wel goed gaat. Dit hoort erbij en is ook heel normaal. Dit zal je zelf nog hebben als je kindje 20 is en met vakantie gaat.

Realiseer je dat je zorgen gezond moeten blijven.

Zelfs als je kindje overbezorgd opvoed betekent dit niet dat hij in jouw bijzijn niet kan vallen in de speeltuin. Of dat je kindje een keer gepest wordt op school. Er zullen altijd momenten zijn waarbij je kindje niet kan beschermen en dit hoort bij het leven.

Laat je kindje leren

Elke keer dat er iets misgaat in het leven van je kindje zal dit ook een leermoment zijn. Het helpt je kindje bij de ontwikkeling en hij zal de volgende keer iets beter opletten als hij de speeltuin ingaat. Als het een keer echt niet goed gaat, dan zal je de signalen echt wel oppikken als moeder. Probeer jezelf hierin een beetje in controle te houden. Als je jezelf blijft gek maken met zorgen, dan kan je zelfs in een depressie raken. Het is niet erg om hulp bij het opvoeden te vragen, als je even niet weet wat je moet doen.

Jouw kindje heeft nog minder aan je als je in een depressie terecht komt. Als je toch merkt dat je het er psychisch moeilijk mee hebt, schaam je dan niet om hulp te zoeken.

Ga gerust naar de huisarts en laat weten dat je overbezorgd bent.

Geef aan dat je constant druk maakt over je kindje en je niet meer normaal kan functioneren op je werk of privé leven. Met een speciale coach kan je hieraan werken en leren loslaten. Zodat je niet meer constant met je baby bezig bent.